Krapek beti bezala esnatu zen; sudurretik usaintzean ozeanoren usaina nabaritu zuen, bere belarrietatik olatuen soinua entzuten zuen. Dena beti bezala zen zerbait arraroa entzun zuen arte.
· Mugitu zaitez motel, olagarro hauek goizeko bederatzietan egon behar dira Amerikako merkatuan.- Entzun zuen Krapek.
Hori entzun zuenean begiak ireki zituen eta sare batean zegoela ikusi zuen. Ez zegoen bakarrik, berarekin beste olagarro batzuk zeuden haren inguran bere gurasoak baita. Denak begiak itxita zeuzkaten eta Krapentzat hori gauza bakar baten arrazoia zen, denak hilik zeuden. Arnasa hartzen hasi zen eta nabaritu zuenez ezin zuen denbora askon horrela egon ur faltarekin. Momento hartan pentsatu zuenez komeni egingo zion geldirik egotea, izan ere, itsasontzian zegoen marinel bat Krapen mugimendua nabaritu eta ohiukatu zuen:
· Karlos! Olagarro horrek oraindik bizirik dago! Akabatu lehen bailen horrekin nagusia ohartu baino lehen!
· Ezin zara hi lanpetu ala?
· Ez eragotzi eta jarri behingoz lanean.
Ez zuen ulertu zer esan nahi zuten bi esku erraldoi ikusi zuenerarte. Biak larruzko ohialak zeuzkan eta baita odolez zikinduta zeuden baina Kraperi gehiago ikaratu ziona mozteko labana izan zen. Gizon horrek Kraperi eutsi eta kaxa baten gainean jarri zuen. Krapek bere familiari eta lagunei ikusita ze nolako amaiera espero zion pentsatu zuen eta bere azken itxaropen bezela, bere gorputzean gelditzen zitzaion tinta kantitatea bota zuen.
Bere sahiespen alahegina ona izan zen, izan ere, gizona eskuan zeramatzan labana bota eta eskuak aurpegira eraman zituen tinta kentzeko. Momentu hori aprobetxatuz, ihesari hastea erabaki zuen baina pentsatzen zuenez ez zein hain erraza izango. Labanak zeukan gizona aurpegitik tinta kendutakoan, hau oihukatu zuen:
· Manuel! Olagarroa ihes egin nahi du!
· Nola? Olagarro ziztrin horrek higandik ihes egin dik? Bai haiz bai motel! Ala utzi nezakek!
Momentu hartan, bi gizon hoiek Krap inguratu zuten. Beldurra bere gorputzean eramanda bakarrik ihesbide bat ikusten zuen: Itsasontzitik uretara salto egitea.
Momentu bat galdu gabe, ihesbide horretara eutsi eta bota egin zen. Itsasoan sartzean igeri egiten hasi zen eta handik ontziko bi gizonak ikusten zituen; handik, labanaren gizonak esan zuen:
· Manuel, eskutatik ihes egin zaigu.
· Ez zaitez kezkatu, bakarrik olagarro bat eta dakizunez, olagarro hauek arrantzatzea debekaturik dago.
· Je, honekin aberatsak bihurtuko gara.
Krapek, segitzen ez ziotela jakinda; arroka baten gainean jarri zen eta negar egin zuen; bere familia eta lagunak galdu zituen. Bere bizitza hautsi egin zen ordu gutxi batzuetan. Baina momento hartan arroka hori mugitu eta hau entzun zuen:
· Lasaitu zaitez, zergatik zaude hain triste?
Krapek, ikaraturik, arrokatik jaitsi zen eta mugitu zenean bale bat zela ikusi zuen. Krapek bere istoria kontatu zion baleari eta honek hau esan zion:
· Badakit zenbat sufritu duzun eta lagunduko dizut; ikusten duzu hori?- esan zuen itsasora seinalatzen.
Krapek ez zuen ezer arrarorik ikusi hesia nabaritu zuen arte. Zer zela galdetu zuenenan, honek hau esan zion:
· Hori Akuariumeko hesi banatzailea da. Momentu honetan itsasoan gaude eta legez arrantzatu ahal digute baina beste aldean legez babesturik gaude. Niretzat bizitza ia galdua daukat eta ez dut uste asko iraunduko dudanik baina zuretzat oraindik oportunitate bat daukazu. Hau egingo dugu: Nik hesiaren kontra golpe bat emango dut. Dakidanez, hesi honek berrogei urte dauzka eta kolpe batek zulo bat egingo du. Egindakoan, zulotik sartu eta salbatu egingo zara. Beno, prest al zaude?
Krapek , oraindik ikaraturik, balearen plana onartu zuen. Segundo bat galdu gabe, balea igeriari hasi eta hesiaren kontra bota zen. Zuloa ikusita, Krapek igeri egin eta beste aldean sartu zen.
Momentu hartan, han sartuta, igeri egin zuen argia ikusi arte eta argiaren kontra itsatsita zegoenean zenbait pertsona ikusi zituen. Pertsona hauek olagarroa ikusita ikaratuta zeuden.
· Nola dago hor olagarro hori?
· Ama, zer da hori?
· Nola jarri dute espezie babestu bat han?
Eta hango enkargatua ikusi zuenean, hau esan zuen:
· Beno, ez dakit nola sartu zaren baina orain hor sartu zara eta hemendik aurrera hau zure etxea izando da.
Krapen Akuariumeko sarreratik hiru astera, bere familia hil zuten marinelak atxilotu zituzten espezie babestuak arrantzatzeagatik eta handik aurrera Krapen bizitzara berriro alaitasuna itzuli zen.
John Mendiburu (1 DBH)
0 comentarios-iruskin :
Publicar un comentario